Kuş Ölür, Sen Uçuşu Hatırla
Bir kuş süzülür, sonsuz semada,
Kanatları dua gibi, rızık havada.
Gökyüzü geniş, mabet ufkunda,
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
Her kanat çırpışı bir menzil arar,
Göç, vuslat olur; bahar her defa doğar.
Acziyet çöker, kudret nur saçar,
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
İnsan neyleyip gönlünü açar?
Gafletin yükü ağır, hakikat kaçar.
Gökte ki ufuklar, sonsuza uçar,
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
Her adım bir iz, her iz bir nefes,
Ruhun uyanmalı, kır zincir kafes.
Hakikatin özü: aşk ile heves,
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
Kendi kubbeni, yıldızını bul,
Yolculuk ruhun; hakikatle dolu.
Ölmek vuslattır, son değil bir yol,
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
Gözünü göğe çevir, bak semaya doğru,
Her uçan kuşta hikmetin yolu.
Uçuşu bilen, aşar her zoru,
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
Aydın Mertayak
