Bazen diye başlıyoruz birçok cümlemize. Halbuki böyle başlayan cümlelerin birçoğu her zaman olarak yansır yaşamımıza. Size açık konuşmak istiyorum. Her zaman karşımızda olan insan, hayvan, canlıyı vs. istediğimiz gibi anlarız.
Kendi penceremizden bakarız daima. Karşımızdakinin penceresini sadece görürüz. Oradan bakmak biz ilgilendirmez. Her zaman, hayat istediğimiz gibi olsun diyoruz. Olmayınca ya kendimize kızıyoruz ya da daha kötüsü başkalarını suçluyoruz. Bundan daha kötüsünü düşünmek bile istemiyorum.
Peki her şey senin veya benim istediğim gibi olsa, bir düşünsene? Büyük bir çıkmaza kapılmaz mıydık? Herkes bir orta yolda buluşsa olmaz mı? Neden zor olsun ki? Aslında en temel sorun içimizde yatan ben olgusudur. Birçok kişi narsist olan insanları dışlar veya kötüler. Bana saracak olursanız herkes biraz da olsa narsisttir. İnsan kendini neden sevmesin ki? Sorunları olmayan huzurlu bir yaşam güden bir insan düşünün. Bu kişinin kendine zarar verme gibi bir eğilimi olabilir mi? Neden olsun ki? Kişi zaten istediği birçok şeye ulaşmış.
Her zaman kendimiz ön planda tutarız. Bir öğrenci düşünün. Üniversite giriş sınavından yüksek bir puan almış. Sıralamada kendinden bir altta olan bir öğrenciye ‘- ya sen daha çok istiyorsun. Sen gir ben seneye girerim o üniversiteye.’ Der mi? Gülünç geldi sanırım. Ama güzel bir fedakârlık örneğidir. Bizlere aptalca geliyor çünkü bizler bu yaşamı bir yarış içerisinde öğrendik. Aldığımız eğitim ve yaşantımız bizleri bu hale getirdi.
Hani bazen insan isyan etmek ister ya, sonra korkuları o duygusunu sindirir. Aslında herkes için durum aynıdır. Bir şey yapmak istersin ama sindirilirsin. Çünkü bu sistemin dışına çıkman doğru bir şey değildir. Bu sana öğretilmiştir. Peki neden öğrendiğimiz şeylerin dışına çıkamıyoruz?
Neden mantığımız sürekli sorgulamak yerine kabul etme eğilimi gösteriyor?
Hepsi bir yana neden kendimiz olamıyoruz?
Bütün bu konuştuklarımızın ortak bir noktası var. Bu süreç anlamak ve anlamlandırmak üzerinedir. Her şeyin başında biz varız. Peki insanı insan yapan nedir? Akıl. Peki akıl neyi sağlar?
Düşünmeyi! Anladığımız şeyleri birileri bize anlatıyor.
Sence de artık dinlemekten vazgeçip bazı şeyleri anlatma vakti gelmedi mi?