KENDİMİZİ TERBİYE ETMEDEN ÇOCUKLARIMIZA ÖRNEK OLAMAYIZ

Günümüzde ebeveynlik, çocukları terbiye etme üzerine odaklanmış gibi görünse de, aslında kendimizi terbiye etmek, çocuklarımıza en güçlü ve etkili örnek olmanın anahtarıdır. Çocuklar, ebeveynlerinin davranışlarını gözlemleyerek ve taklit ederek büyürler. Dolayısıyla, onları terbiye etmek yerine kendimizi terbiye etmeye odaklanmak, çocuklarımızın olgun, sorumlu ve sağlıklı bireyler olmalarına katkıda bulunmanın en önemli yollarından biridir.

Çocuklar, çevrelerindeki yetişkinlerin davranışlarını, tutumlarını ve değerlerini dikkatle izlerler. Ebeveynler olarak, kendi davranışlarımızın çocuklarımıza ne tür bir model sunduğunu sürekli olarak göz önünde bulundurmalıyız. Eğer sürekli olarak öfke, kızgınlık veya kabalıkla tepki veriyorsak, çocuklarımızın da aynı şekilde davranma olasılığı yüksektir. Ancak, sabır, anlayış ve sevgiyle davranarak çocuklarımıza örnek olursak, onların da benzer tutumları benimsemesi daha olasıdır.

Kendimizi terbiye etmek aynı zamanda kişisel gelişimimiz için de son derece önemlidir. Kendimizi tanımak, duygularımızı yönetmek, iletişim becerilerimizi geliştirmek ve olumlu alışkanlıklar edinmek, sadece bizim için değil, çocuklarımızın da yaşamları boyunca faydalanacakları becerilerdir. Ebeveynler olarak, sürekli olarak kendimizi geliştirmek ve büyümek, çocuklarımıza en değerli mirası bırakmanın yollarından biridir.
İbn Haldun'a göre, "Çocukları terbiye etmeye çalışmayın, çünkü zaten size benzeyecektir. 
Kendinizi terbiye edin yeter. " Demektedir.

Sonuç olarak, çocukları terbiye etmeye çalışmak yerine kendimizi terbiye etmeye odaklanmalıyız. Kendimizi daha iyi birer insan olarak geliştirdiğimizde, çocuklarımıza otomatik olarak daha iyi birer örnek oluruz. Onları sevgi, saygı ve anlayışla yetiştirmek için önce kendimizi terbiye etmeye başlamalıyız.

Aydın Mertayak